Organizacja: Kontakt z  pedagogiem poprzez e-dziennik.

Drodzy Uczniowie !

Wielkimi krokami zbliżają się WAKACJE, dlatego też chciałabym podziękować Wam za pracę w tym trudnym czasie. Niech czas wakacji będzie radosny i ciekawy, a przede wszystkim bezpieczny!

Karolina Witek – pedagog szkolny

Kilka słów dla rodziców…

Nasze dzieci dorastają…

              Często zastanawiamy się, co się dzieje z naszymi dziećmi, gdy w wieku  12-13 lat zaczynają nieustannie negować nasze zdanie, manifestować zachowania buntownicze. Przyglądając się bliżej nastolatkowi trzeba mieć świadomość, że nasze dziecko wchodzi w burzliwy okres zmian. Chętnie dyskutuje, przeciwstawia swoje poglądy osobom dorosłym.

Nastolatek pyta siebie, „jaki jestem”, zadaje pytania o sens swojego istnienia i po raz pierwszy rzutuje w przyszłość. Zaczyna planować własne życie, role społeczne i dokonania. Krytycznie odnosi się do postaw i wartości rodziców, myśląc, że przyjęty przez niego punkt widzenia jest jedynie słuszny. Dojrzewanie przebiega ze stopniowym nabieraniem pewności bycia sobą. Pozwala co raz bardziej realistycznie oceniać własne możliwości i umiejętności.

W obszarze społecznym następuje rewolucja. Autorytetem staje się już nie rodzic, ale rówieśnicy. Stanowią oni jakby lustro, w którym nastolatek przegląda się. Z tego lustra czerpie wiedzę o tym, jaki jest: lubiany, podziwiany, ważny, godny miłości i wsparcia, czy odrzucony, niechciany, beznadziejny. Nasze dziecko szuka przyjaźni, wchodzi w grupy. Grupa daje wsparcie i poczucie bezpieczeństwa, jest to miejsce gdzie młody człowiek wciąż uczy się współdziałania, nabiera doświadczenia, wchodzi w role przywódcy lub tego, który się podporządkowuje.

Rolą rodziców nastolatka jest towarzyszenie mu w jego przeistaczaniu się z dziecka w dorosłą osobę. Rodzice powinni znajdować czas na wspólne przebywanie z dzieckiem, by nastolatek mógł odczuwać więź z rodziną i poczuć się jej ważnym członkiem. Nastolatek nie zawsze potrafi zwierzać się rodzicom ze swoich problemów, dlatego nie należy go zbytnio naciskać, lecz zapewnić o swojej gotowości do rozmowy. Rozmawiać o zachodzących w ciele i życiu nastolatka zmianach, o tym jak teraz przeżywa siebie.

Dorastanie to dobry czas, by poruszyć z nastolatkiem temat: czym jest dla niego kobiecość i męskość, uczyć odpowiedzialności za siebie i za innych. Podkreślać, że rodzicom zależy na nim. Zakazy i nakazy wzbudzają tylko opór i chęć przeciwstawienia się rodzicom. Każdy młody człowiek ma natomiast potrzebę, by być traktowanym poważnie. W domu natomiast muszą obowiązywać jasne zasady m.in. dotyczące podziału obowiązków, czasu przeznaczanego na naukę i rozrywkę, określonej godziny powrotu do domu ze spotkań ze znajomymi i informowania rodziców o ewentualnym spóźnieniu. Szczera i otwarta rozmowa wyrażająca troskę o nasze dziecko zbliża nas do siebie, a oddala od niebezpieczeństw

Pamiętajmy też, że czas niepoświęcony dziecku jest czasem straconym.

Karolina Witek – pedagog szkolny

Ćwiczenia percepcji wzrokowej

Oto kilka ćwiczeń, poprawiających percepcję wzrokową czyli zdolność do rozpoznawania i rozróżniania bodźców wzrokowych. Stymulowanie percepcji wzrokowej zapewnia możliwość nabywania tych zdolności, których rozwój warunkuje prawidłową naukę czytania i pisania, a także liczenia.

Powodzenia!

Karolina Witek – pedagog szkolny

Kilka słów dla rodziców…

FONOHOLIZM

Fonoholizm co to takiego?  To uzależnienie od telefonu komórkowego. Jest to zjawiskiem nowym, który opiera się na mechanizmie analogicznym, występującym
w przypadku uzależnienia od narkotyków, papierosów czy alkoholu. Objawia się nadmiernym przywiązywaniem uwagi do telefonu komórkowego oraz nadużywaniem go w różnych sytuacjach.
Zjawisko nadużywania telefonów komórkowych obserwowane jest wszędzie; na ulicy,
w sklepach czy  środkach komunikacji miejskiej.

Z badań wynika, że ok. 95% dzieci używa telefonów komórkowych, z czego połowa aktywnie z nich korzysta kilkadziesiąt razy dziennie.

Osoba z problemem fonoholizmu nie jest w stanie normalnie funkcjonować bez swojego telefonu najczęściej mającego dostęp do Internetu. Telefon komórkowy jest włączony 24 godziny na dobę i nawet podczas snu smartfon pozostaje w zasięgu ręki.

SKUTKI FONOHOLIMU

• osłabienia więzi z rodziną, koleżankami, kolegami i przyjaciółmi,
• problemy w nawiązywaniu bezpośrednich relacji zarówno z dorosłymi, jak i rówieśnikami,
• dolegliwości somatyczne: bóle głowy, pobudzenie, niepokój, trudności związane z koncentracją uwagi, zaburzenia snu,
• choroby wzroku, wady postawy,
• osłabienie lub wręcz zanik zainteresowań oraz pasji życiowych,
• agresywne formy zachowań (agresja werbalna i fizyczna), szczególnie w reakcji na próby związane z ograniczeniem dostępu do telefonu komórkowego,
• zaniedbywanie obowiązków domowych (w tym niedbanie o porządek i higienę) oraz związanych z nauką,
• pojawiają się kłopoty szkolne (wychowawcze, edukacyjne),
• niechętne podejmowanie dodatkowych aktywności, niekiedy nawet regularne dotąd zajęcia popołudniowe zaczynają być problemem.

ZASADY ZAPOBIEGANIA FONOHOLIZMOWI

– ustalenie zasad korzystania z telefonu komórkowego, najlepiej, by w miarę możliwości dotyczyły one wszystkich członków rodziny,

– zadbać w ciągu dnia o taki czas, w którym telefon będzie wyłączony (np. nauka, odrabianie zadań domowych, czas jedzenia posiłków, czytania lektury czy rozmowy z rodzicami),

– dobrym rozwiązaniem jest uzgodnienie z dziećmi, by telefon na noc pozostawał poza ich pokojem (daje to pewniejszą gwarancję, że nie będzie ono korzystało z niego w nocy),

–  ważne jest stworzenie stref wolnych od telefonu, zarówno w domu (np. łazienka, kuchnia), jak i poza domem, w wolnym czasie (np. pobyt w szkole, kinie, teatrze, na wystawie, spacer) tam, gdzie się da zachęcać dziecko, by po prostu nie zabierało ze sobą komórki,

– walczyć z przymusem natychmiastowego odpisywania na SMS-y lub inne powiadomienia (np. poprzez odraczanie czasu odpisywania o 15 minut – dzięki temu dziecko przyzwyczaja też rówieśników do tego, że nie zawsze jest dostępne),
– należy pamiętać, że smartfon to jednocześnie mini komputer, należy kontrolować zatem nie tylko czas aktywności dziecka w sieci, ale także aplikacje, programy, treści, z których młody człowiek korzysta, powinny być one nie tylko bezpieczne, ale też dostosowane do wieku, możliwości zrozumienia,

Karolina Witek – pedagog szkolny

Drodzy Uczniowie!

Przygotowałam dla Was parę ćwiczeń usprawniających koncentrację uwagi, która przydaje się także podczas nauki zdalnej🙂

Pozycja Cooka
Usiądź na krześle, skrzyżuj nogi. Wyciąg ramiona przed siebie, krzyżując ręce- lewy nadgarstek na wierzchu. Spleć ręce i przyciągnij do klatki piersiowej. Pozostań tak przez minutę, skupiając się na oddechu.
Cel ćwiczenia: wyciszenie, uspokojenie, wzrost uwagi

„Leniwe ósemki”
Rysuje w powietrzu wyciągniętą ręką, zaczynając od ręki dominującej, potem ręką podporządkowaną, a na koniec obiema jednocześni, symbol nieskończoności. Oczy podążają za rysującą ręką. Ćwiczenie powtórz co najmniej 3 razy.
Cel ćwiczenia: przekraczanie wzrokowej linii środkowej dla zwiększenia integracji półkul mózgowych, usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej

„Mucha” ( ćwiczenie z osoba towarzyszącą)
Na kartce A4 narysuj  kwadrat podzielony na 9 części.
Mucha (Twój towarzysz)  będzie rozpoczynała swoją podróż ze środkowego kwadratu. Mówimy, gdzie kieruje się mucha, np. mucha idzie do góry, teraz w prawo, itd. Zadaniem ucznia jest śledzenie jej ruchu w polach kwadratu i reagowanie, kiedy wyjdzie poza jego granice lub udzielenie odpowiedzi na pytanie: gdzie znajduje się mucha?
Cel ćwiczenia: usprawnianie koncentracji uwagi, usprawnianie percepcji słuchowej

Do ćwiczeń koncentracji uwagi możesz wykorzystać również grę  „Jenga”
Cel ćwiczenia: usprawnianie koncentracji uwagi, usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej, usprawnianie motoryki małej

Powodzenia!:)

Karolina Witek – pedagog szkolny

Elementy Doradztwa Zawodowego dla klasy VII i VIII

materiał 2

Uczniowie, poniżej wstawiam  link do testu, w którym przedstawiono pięć rodzajów aktywności:  kierowniczej, społecznej, metodycznej,  innowacyjnej i przedmiotowej. Udzielcie odpowiedzi na poszczególne pytania, a gdy to zrobicie uzyskacie wynik od 0 do 10 pkt. Zwróćcie  największą uwagę na jedną lub dwie skale, w których osiągnęliście najwyższe wyniki. Oznaczają one typ preferowanej przez Was aktywności. Najniższy wynik oznacza aktywność, którą interesujesz się najmniej. Zastanówcie się, z jakimi zawodami wiążą się preferowane przez Was rodzaje aktywności.

Test on – line:

Z chęcią otrzymam od Was informację zwrotną jaki rodzaj aktywności osiągnęliście.

Możecie kontaktować się ze mną poprzez e – dziennik lub Messenger .

Pozdrawiam serdecznie.
Karolina Witek – pedagog szkolny

materiał 1

Drodzy Uczniowie, niestety nie możemy spotkać się osobiście, jednak dzięki zdalnemu nauczaniu mogę podjąć z Wami przewidzianą tematykę związaną z wyborem Waszej drogi zawodowej. Uczestniczyliście już w zajęciach o takiej tematyce, jednak warto byłoby zastanowić się nad poszczególnymi tematami, które będę starała się Wam przekazać. Chciałabym również, abyście w miarę możliwości zrobili zadania/ testy/ ćwiczenia, które będą umieszczane cyklicznie w zakładce PEDAGOG. Liczę na to, że niedługo się spotkamy
i  osobiście przedyskutujemy każdy z ich.

Możecie również kontaktować się ze mną na e – dzienniku i Messengerze.

Pozdrawiam Was serdeczniei życzę wszystkim zdrowia, cierpliwości i wytrwałości w tych ciężkich dla nas wszystkich chwilach.

Karolina Witek – pedagog szkolny

 Elementy doradztwa zawodowego materiał 1

Zanim zaczniemy rozmawiać o Waszych planach zawodowych, musimy „zajrzeć
w głąb siebie”, aby poznać swoje cechy charakteru, mocne strony, określić zainteresowania
i predyspozycje, które pomogą Wam wybrać drogę zawodową.

Samoocena

Samoocena  to  uogólniona postawa w stosunku do samego siebie, która wpływa na nastrój oraz wywiera silny wpływ na pewien zakres zachowań osobistych i społecznych. Możemy więc powiedzieć, że jest ona oceną siebie i własnych możliwości.

Zapoznajcie się proszę z filmikiem w linku:

Zadanie

Zastanów się jakie są cechy charakteru, które Cię określają. Możesz poprosić o pomoc swoich bliskich,  kolegów i koleżanki.

Które z tych cechy mógłbym wykorzystać planując swoją zawodową przyszłość?

Napisz swoje odpowiedzi na kartach.

SAMOOCENA

Moje cechy

Które z tych cech mógłbym wykorzystać planując swoją przyszłość zawodową?

Karolina Witek – pedagog szkolny